12.9.11

Ποιηματα

ολοδροση κι 'ολοκαυτη
σαν παγος πυρομενη,
ποσοι ποθουν τα σκελια σου;
ω τζενη,oh jenny!

-william digman-




τα χερια βαλε οπισω σου
και φορα  παρε τοση,
στον τοιχο απανου βροντηξε
και εχει ο θεος.Δεν εχει;

-jorge ricardo-







η λιμπιντο μου εχαθηκε,
ενα κουτι με χαπια,
στο μπλε το χρωμα του ουρανου
που φοραγες στα μαθια.
και που δεν την εζητηξα;
εψαξα περα δωθε.
στου παρισιου τα στενα
και στου σπιτιου τα ραφια.                                                    
στης ερμιονης το βρακι
στ'αγακου το μετοχι
μου λεγες εσυ να σμιξουμε,
μα γω σου λεγα οχι.

-μανωλης παπουτσακης-





προσκυνημα σαν εδωκες
στου πηγαδιου τη ραχη
γυρω χορος εστηθηκε
γυμναιων κορασιδων.
μα οταν ξεκαπελωθηκες
απο ενα μπωλ πιλαφι
γυρω σου ειδες μοναχα
τα θυμιατα,
τσι ναυτες.

-ανωνυμος-






"μεσημαιρη"

ποιηματα σου εγραφα
μια νυχτα στη ζυριχη,
την αλλα νυχτα το πρωι
απογευμα θυμιζει..

-freddy brinnerberg-

2 σχόλια: