Κρέας,ψέματα και βιντεοταινίες

Η ώρα 6 το απόγευμα.

Η εργατιά έχει σχολάσει και αράζει στο facebook.

Scroll-like,scroll-like.
Ίσα με 10 likes την ώρα.
40 την ημέρα.
280 την βδομάδα
Μεγάλη βδομάδα.
Πολύ μεγάλη,γαμώ το σπίτι μου.
Την μεγάλη βδομάδα δεν βρίζουμε παναγίες.
Τι είμαστε,κάφροι;

Θέλω να σκηνοθετίσω γκαγκστερική ταινία νουάρ.
Ο πρωταγωνιστής με το καπέλο 
θα έχει όπλο και θα πυροβολεί αβέρτα.
Θα σκοτώνει τον χρυσαυγίτη αρχηγό της μαφίας,
θα παίρνει το κορίτσι και θα του υπόσχεται αιώνια αγάπη.
"Όλα τελείωσαν τώρα μωρό μου,
πάμε να ζήσουμε στην Ελλάδα,
μακριά απ'όλα αυτά".
Κάτι τέτοιο θα λέει στο τέλος,
γιατί η ταινία δεν θα γυριστεί στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα θα γυριστεί το σίκουελ.
Το σίκουελ θα είναι άλλη φάση.
Το ζευγάρι θα έχει μεγαλώσει μια 10ετία,
θα έχουν αποκτήσει και τρείς πανέμορφες σκατούλες και 
θα έχει γίνει η φάση γάματα.
Αυτός θα θέλει να ασχοληθεί πάλι με την εγκληματικότητα γιατί τα λεφτά τελείωσαν και δεν ξέρει να κάνει κάτι άλλο.
Αυτή δεν θα την παλεύει καθόλου,καθόλου όμως άμα λέμε καθόλου,καθόλου.
Τα παιδιά θα σπάνε αρχίδια,
σπάσιμο όμως κανονικά,Οικονομίδης και βάλε. 
Το έχω γράψει το σενάριο της πρώτης ταινίας.
Θέλω να το στείλω στην στρατολογία 
μπάς και γλιτώσω το φανταριλίκι.
Αν και έχω πάει φαντάρος τώρα που το σκέφτομαι.
Λέω να τους το στείλω ούτως ή άλλως,
μπορεί να σκάσουν και καμιά χορηγία,
τόσο μαλάκες είναι.Αλλά το ζουμί είναι στο σίκουελ..
Βέβαια,το οτι θέλω να κάνω μια ταινία με απώτερο σκοπό να γυρίσω ενα πολύ δυνατό σίκουελ με τρομάζει λίγο,
μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία και νοοτροπία.
Μικρός όταν πήγαινα με τους γονείς μου στην ταβέρνα, 
χώριζα τις πατάτες απο το κρέας στο πιάτο μου.
Το έκανα για να φάω στην αρχή τις πατάτες και 
να απολαύσω στο τέλος το κρέας που μου άρεσε περισσότερο.
Αφού έτρωγα όμως όλες τις πατάτες δεν έμενε άλλος χώρος στο στομάχι μου 
και δεν μπορούσα να το φάω.
Έτσι οι γονείς μου έλεγαν στον σερβιτόρο 
να μας φέρει λίγο αλουμινόχαρτο για το κρέας 
γιατί τάχα μου έχουμε ένα σκύλο στο σπίτι που πεινάει.
Εγώ ήμουν αυτός ο σκύλος.
Εγώ έτρωγα το κρέας.
Και ο σερβιτόρος ήξερε,το ξέρω πως ήξερε.
Φαινόταν στο βλέμμα του. 
Και ντρεπόμουν.

εγώ,τώρα που μεγάλωσα και τρώω όλο το φαί μου.

Tweet