23.3.14



Τσαφ




Κάτι είναι φοβερά λάθος με τις ζωές μας
τουλάχιστον όσο είμαστε στη δουλειά
το πρωί
το μεσημέρι
το απόγευμα
το βράδυ που γυρνάμε κατάκοποι
σαν γαϊδούρια στον ανήφορο μας συμπεριφέρονται
ρε πούστη
και προσπαθούμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας
από τσάντες, ρούχα, παπούτσια, τσέπες και μυαλά
κολλημένα στις μπλούζες μας
διαπιστώνουμε πως
τα καταφέραμε και σήμερα ρε μαλάκες
ναι ρε μαλάκες
ναι ρε μαλάκες.
Αυτό όμως δεν είναι αρκετό μου φαίνεται
αύριο τα ίδια κουπιά θα τραβάς ρε γαμημένε άνθρωπε
Οι ζωές μας είναι φοβερά λάθος.
Οι ζωές γενικά δεν θα έπρεπε
να περιμένουν τα βράδια
για να πουν πως άλλη μία μέρα πέρασε και σήμερα
είχα να δω τον ήλιο μία μέρα ολόκληρη
μα πως γίνεται αυτό μου λες
πως γίνεται να μη βλέπεις τον ήλιο
κι όμως γίνεται ρε μάγκες
όλα γίνονται γαμώ τη παναγιώτα μου
θέλω να κλάσω πονάω παντού
έχω καρκίνο στα μάτια με αυτά που βλέπω
και στα αυτιά με αυτά που ακούω
σήμερα βγήκα διάλειμμα μέσα από το τσιμεντένιο μου κλουβί και όταν ο ήλιος
έπεσε στο δέρμα μου αισθάνθηκα
πως ήμουν θεός
αναστήθηκα για λίγο
τα ραδιενεργά λιμνάκια από τον τεχνητό κλιματισμό στον εγκέφαλο μου στεγνώσανε
κλεισμένοι μέσα σε τεράστια τσιμεντένια κλουβιά για 40 ώρες τη βδομάδα,
δεκάδες γενιές δούλων με πονόκοιλο, στολή,
πονόδοντο
περίοδο να τρέχει στα μπούτια,
γρίπη
αλλεργίες
κάλους,
καρκίνους εν την αναμονή
με ερ κοντίσιον στις κωλοτρυπίδες για παν ενδεχόμενο
και λιποζάν για να μην έχεις ξερά χειλάκια
χαπάκια στις τσέπες
όλων των ειδών τα παυσίπονα
δεν υπάρχει τελειωμός στον πόνο,
δεν υπάρχει παυσίπονο για τον καπιταλισμό ρε βλάχο,
πάρτο χαμπάρι ρε μήτρο,
η μήτρα της Παναγίας ήτανε μολυσμένη
πριν έρθει να τη πηδήσει ο κρίνος
ιώσεις μεγαλώνουν στα τοιχώματα των ρουθουνιών των πελατών-οριακών περιπτώσεων
λεφτά δεν έχουνε να φάνε ψωμάκι κα πάνε και αγοράζουνε
χάντρες και βιβλία και επιτραπέζια και σιντί και σημειωματάρια και στυλό και ότι θες
βασταχτάρι για το φορτιστή ρε μαλάκα αγοράζουνε
ότι πιο άχρηστο υπάρχει το πουλάμε
η γη βγάζει μπουρμπουλήθρες από τη μόλυνση και ξερνάει τσουνάμια από σκατό
και βούτυρο βιτάμ, κοκα κόλα και κορν φλέικς
κι εμείς ασχολούμαστε με το βάζελο και το μανικιούρι
τη τρόικα και τη περεστρόικα
τη βίδα και την οβίδα
οι θεοί γελάνε και μας πατάνε
σαν μυρμήγκια
με τις πατούχες τους τις αόρατες
τις παντοδύναμες.
Τσούλες του υποσυνείδητου μας είμαστε ρε
Δεν είμαστε τίποτα ρε
μία πνοή είμαστε
μία κουβέντα
ένα συναίσθημα
ένα τσάφ είμαστε ρε
μία λεπτή στρώση από μυ
κόκαλα
και βλέννα.
Η ζωή δεν είναι τίποτα.

http://steliospapagrigoriou.blogspot.gr  * μπυρόρακο για το μεσσία * ΠΥ-ΗΜΑΤΑ * προσεχώς από εκδόσεις λούμπεν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου