28.2.14

Μασάντο ή Ματσάντο ή Μασάδο;


Είμαι έτοιμος να πεθάνω
δεν φοβάμαι αυτή τη μαλακία το θάνατο
μια ιδέα είναι όλα
το μόνο που έχει σημασία είναι
η αντοχή στον πόνο
τα πλευρά μου είναι σπασμένα,
δεν ξέρω ρε πούστη,
μπορεί να σαπίζει το πάγκρεας μου,
ή να ξεχείλισε η χολή μου,
τα συκώτια μου πονάνε,
να τη λες στον προϊστάμενο σου
που και που
να το φχαριστιέσαι το γαμημένο,
και να πίνεις καμιά μπύρα τις νύχτες.
Η αντοχή είναι το πιο σημαντικό πράγμα
αλλά το πιο ωραίο πράγμα είσαι εσύ.
Ξέρεις ποια είσαι.
Ο Μασάντο έβγαλε μουστάκι
ξαφνικά
χωρίς προειδοποίηση,
με αντιγράφει το αρχίδι ο Ματσάντο,
ο Γιώργος μου είπε πως
θα με παρεξηγήσουνε
για γαύρο
δεν ασχολούμαι με αυτά
γαμιέται ο θρύλος και ο Πειραιάς
γαμιούνται οι Αγίοι Δέκα και η ΑΠΟΕΛ
ότι'να'ναι δηλαδή,
ελπίζω να μη με βρούνε
σε κανά σοκάκι δολοφονημένο
από κανένα γαύρο

ζητάω συγνώμη προκαταβολικά από τα παιδιά,
ο ωκεανός με περιμένει
βγάζω τα τοξικά υγρά από το
στομάχι μου
με ένα καλαμάκι,
τα ρίχνω στα μάτια του θεού
και γελάω
την
τρίτη θα πάω σε κανά γιατρό
να δω τι έχω, πονάω,
ο ωκεανός με περιμένει
θα πάω να ζήσω με τα ψάρια
τα πυρηνικά ψάρια είναι τα αγαπημένα μου
κάτι ήθελα να πω ακόμα
η γυναίκα μου ξέρει
δεν είναι εδώ περιμένω να έρθει να
μου πει τι είναι
αυτό που μου διαφεύγει.
Ο θάνατος τα ξέρει όλα
αλλά είναι βαρετός

οπότε στ' αρχίδια μας.

http://steliospapagrigoriou.blogspot.gr  * μπυρόρακο για το μεσσία * ΠΥ-ΗΜΑΤΑ * προσεχώς από εκδόσεις λούμπεν

25.2.14


Πίσω πάλι στη μηχανή του κιμά
(μπακ του δε μιτ μασίν)

Γύρισα από την άδεια
ξανά πίσω στη δουλειά
στο υπαλληλίκι,
στα 460 ευρώ το μήνα,
φουλ τάιμ,
φουλ όλα πάλι,
είναι τόσο γαμηστερά να μην κάνεις τίποτα
στην άδεια,
ή μάλλον να κάνεις αυτό που θες
να κάνεις
και όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι να κάνεις.
Έπινα τις μπύρες μου
κάπνιζα τα τσιγάρα μου
ωραία, ωραία,
και να τώρα που το μουνί του χρόνου
με ξέρασε και πάλι εδώ μέσα.
Όρθιος, να πονάνε τα πόδια
και το μυαλό
να βλέπεις συνέχεια τους ίδιους τοίχους
τους ίδιους πελάτες,
τις ίδιες φάτσες,
ανικανοποίητες φάτσες,
φάτσες δυστυχισμένες,
χωρίς νόημα
χωρίς μέλλον
οχτώ ώρες κάθε μέρα
ασταμάτητα,
ο νους μουδιάζει,
η ψυχή παγώνει,
αρρωσταίνεις μέσα στο ερ κοντίσιον όλη μέρα,
μέχρι το τέλος
της ζωής σου.
Σκέφτομαι πολύ σοβαρά
να παραιτηθώ,
αλλά να κάνω τι;
δεν ξέρω να κάνω τίποτα,
δεν μπορώ να πάω στο χωριό
να κάνω τον αγρότη
δεν θα τη βγάλω καθαρή,
δεν μπορώ χωρίς καυσαέριο εγώ,
όμως και πάλι,
ο δρόμος και το πεζοδρόμιο
είναι σκληρά
όλοι τρελαίνονται ή ψοφάνε μέσα σε κούτες υγρές,
τους κόβουν τα μαλλιά οι μπάτσοι
και οι μαγαζάτορες,
τα νοσοκομεία δεν είναι ωραία,
ούτε και οι φυλακές,
ο χειμώνας είναι παγερός στην Κρήτη
μην ακούς τους μαλάκες τους τουρίστες,
έχει μία υγρασία το Ηράκλειο
τις νύχτες του Φλεβάρη, του Μάρτη,
σου τρυπάει το μυαλό, το δέρμα, τα πάντα.
Υπομένω εδώ,
γράφω και ξεκλέβω λίγο χρόνο
από το 20λεπτο διάλειμμα του τρόμου
μέσα στο αποθηκάκι από γυψοσανίδα,
με τα λαπτοπ, τα παιχνίδια και τους εκτυπωτές,
γράφοντας αυτές τις λέξεις
λέξεις σωτήριες,
λέξεις ευλαβικές
σχεδόν.

http://steliospapagrigoriou.blogspot.gr  * μπυρόρακο για το μεσσία * ΠΥ-ΗΜΑΤΑ * προσεχώς από εκδόσεις λούμπεν

19.2.14

Party Animals 36

Ακούστε εδώ



18.2.14

ΣΚΑΤΟΖΑΡΙΑ

 Μή του δίνεις σημασία του ντενεκέ κουκλίτσα μου,
δε ξέρεις τι μαλάκας είναι ο δικός σου,τώρα θα τονε μάθεις;
Μην τον πλησιάσει καλό κορίτσι,ξενερώνει θέλει τα πουτανάκια του,τις πουτανάρες του θέλει,να τον έχουν σήκω-σήκω,
κάτσε-κάτσε,να του τα φοράνε και να το παίζουν 
ιστορία μου αμαρτία μου,
λάθος του μεγάλο,
να του μαυρίζουν την καρδιά 
κι αυτός να θέλει κι άλλο
Να έρχεται μετά σε μένα και να μου μυξόκλαίει ο ξεφτίλας,
"Το Πεπάκι μου,μου τα φόρεσε πάλι χτές Βρασίδα μου τι να κάνω τώρα; ού ού,ού ού"
Έτσι θα μου λέει πάλι ο κοιμήσης,
μα θα σου τον φτιάξω έγω, 
θα σου τον βάλω να μου πεί το πάτερ ημών το επιούσιον ανάποδα γαμώ τη Παναγία του γαμώ.
Άνάποδα θα μου το πεί μ'ακούς!;
Άντε ηρέμησε ζαργάνα μου και θα μιλήσουμε και αύριο.
Καλημέρα.

κλείνει το τηλέφωνο.

-Τί έφερα;
-Άσσο,δύο.








17.2.14


Κουνουποδευτέρα


Το σώμα μουδιάζει
ακούω Brahms,
γελάω με τη φάτσα
του μαέστρου,
μοιάζει να είναι γέρος
αλλά και νέος μαζί,
έχει λαστιχένια μούρη,
γεμάτη ρυτίδες κεφάλα,
ενδιαφέρον πρόσωπο,
το φράκο του είναι στενό,
ιδρώνει ο κώλος του μάλλον,
αυτό δεν τον εμποδίζει
να κρατάει τα μπόσικα,
δεν έχω όρεξη να πάω πουθενά
η μέρα μεγαλώνει,
έρχεται η άνοιξη,
αφήνω κλανιές αβέρτα
γιατί έχω φάει ένα κιλό
μπρόκολο το μεσημέρι,
αυτό δεν μου λέει και πολλά
η ψυχική μου υγεία είναι
εντάξει,
βαριέμαι,
κοιμάμαι,
ακούω τα πουλάκια που κάνουν,
τσίου τσίου.
Βαριέμαι λίγο ακόμα
και περιμένω
να έρθει ο Δράκουλας
να παλέψουμε
στο γρασίδι,
σαν νεογέννητα
κουνούπια-τιγρέ,
Το μόνο που πρέπει να
κάνεις είναι
να περιμένεις
πίνοντας ρακή
και καπνίζοντας τσιγάρα
ακούγοντας Brahms

στο YouTube.


http://steliospapagrigoriou.blogspot.gr  * μπυρόρακο για το μεσσία * ΠΥ-ΗΜΑΤΑ * προσεχώς από εκδόσεις λούμπεν

15.2.14



Γαμώ είμαστε

Είμαι αυτιστικός
Πίνω μπύρες και ρεύομαι
Καπνίζω στριφτό
Βρίζω το τοπικό μου σούπερ μάρκετ
Γιατί μου χρεώνει
Την εξάδα τις Άλφα
5.40 ευρώ
Γαμώ την παναγία μου
Πληρώνω και απαιτώ
Είμαι καταναλωτης ρε μουνιά
Έχω και σκύλο,
Δεν είμαι “πράσινος”
Δεν είμαι οικο-λογιστής,
Πετάω παντού σκουπίδια
Κρύβω σκουπίδα και στις μασχάλες μου,
Κλαίω μετά και τα μαζεύω,
Με μαλώνει η γυναίκα μου,
Τρίβω το κωλί μου σε τοίχους,
Τρώω χόρτα άψητα και μετά τρώω πίτσα
Τη χειρότερη και πιο λαδερή πίτσα
Που υπάρχει σε όλο το σύμπαν
Το Ηράκλειο είναι η πόλη μου
Εδώ μεγάλωσα
Εδώ πέθανα
εδώ αναστήθηκα
εδώ χέζω,
Εδώ δεν ζω καθόλου όπως θα ήθελα
Δεν ξέρω πως θα ήθελα
Να ζω
Η Κρήτη βουλιάζει κάθε μέρα
ένα εκατοστό
γι' αυτό δεν χοροπηδάω ποτέ
στο κρεβάτι.
Γαμώ είναι,
Ξέρω μόνο πως θέλω να βγάζω πολλά
Λεφτά και να έχω γκόμενες με
Βαμμένα μουνιά στο πρόσωπο και βυζάρες
γεμάτες γαλατάκι,
Και να πίνω μπύρες
Και σφηνάκια ουίσκι καπάκι,
Και ρακή και κόκα κόλα,
Χάπια άμα υπάρχουνε και φούντα αλβανία,
Είμαι μαλάκας
Θα ανοίξω τσοντάδικο
Με τη γυναίκα μου
Θα είναι μαλακία
Αλλά θα μου αρέσει
Θα μπω μέσα με τα μπούνια
Είμαι ψυχαναγκαστικό τέρας
Γι’ αυτό.
Άμα δεν πάει καλά το τσοντάδικο
Θα το κλείσω και
Θα πεθάνω στη ψάθα
Ή θα με βάλουνε καμιά φυλακή και θα κάνω
Τατουάζ και θα είμαι
Και ο πρώτος γκόμενος
μέσα στη φυλακή
θα μου πέφτει
συνέχεια το σαπούνι μάλλον.
«έλα τώρα χοντρέ αφού ξέρεις τι είναι» λέω στο πελάτη
«μου βάζεις δύσκολα… για στάσου...με είπες χοντρό» λέει ο πελάτης,
«είσαι χοντρός» λέω εγώ
«θα το πω στον διευθυντή σου» λέει ο χοντρός.
«στ’ αρχίδια μου…μη το πεις…συγνώμη» λέω εγώ φοβισμένος μην χάσω τη δουλειά μου.
Είμαι θεός,
Είμαι τρομερός,
Είμαι ο καλύτερος,
Κάνω ότι χρειαστεί,
Δίνω μόνο,
δίνω σπέρμα.
Γαμώ είμαι.
Γαμώ είμαστε.


http://steliospapagrigoriou.blogspot.gr  * μπυρόρακο για το μεσσία * ΠΥ-ΗΜΑΤΑ * προσεχώς από εκδόσεις λούμπεν












13.2.14

Party Animals 35

Ακούστε υπεύθυνα

από εδώ


11.2.14






Αλκαλική διατροφή

Είμαι ανίκανος να κάνω
Αλκαλική δίαιτα
Προσπαθώ αλλά όλο
Μαλακίες κάνω ρε
Πούστη, όλο καπνίζω
Πίνω ξύδια σαν γίδα
Η γλώσσα μου πρήζεται
Σαν του διαβόλου, η
Πούτσα μου πρήζεται
Και καβλώνω στο σπίτι
Έρχεται η γυναίκα μου
Και πηδιόμαστε σαν κουνάβια
Το ph του αίματος μου
Είναι όξινο, θέλω να
Χώσω ένα δάχτυλο
Στον κώλο του θεού
Δεν γίνονται όμως αυτά
υπάρχει το καταστατικό
και η ιεραρχία,
πρέπει πρώτα να χώσω δάχτυλο
στο δικό μου κώλο.
Το συκώτι μου κολυμπάει
Στη σπιρουλίνα και στον
Κουρκουμά, παίζω ζάρια
Και κάνω τατουάζ μόνος μου
Στον εαυτό μου σαν εκείνο
Το μαλάκα στην ταινία.
Είμαι λίγο αυτιστικός
Δεν ξέρω πως γράφεται το
Αυτιστικός.
Σκατά στα μούτρα μου
Σκατά στο αίμα,
πάει η αλκαλική δίαιτα
έκανε φτερά μαζί με τις μπύρες
και τις ρακές
και το κρασί
και το προφιτερόλ
το γαμημένο
είναι νόστιμος ο θάνατος.
Είναι πολύ νόστιμο.
Είναι νόστιμος ο πουσταράς.

http://steliospapagrigoriou.blogspot.gr  * μπυρόρακο για το μεσσία *  προσεχώς από εκδόσεις λούμπεν

6.2.14

Party Animals 34

Ακούστε αυτή τη μαγευτική εκπομπή  εδώ

             

3.2.14

Φαβορίτες


                          

Oταν ήμουν μικρό και αμούστακο παιδί,
βιαζόμουν να μεγαλώσω και να βγάλω τρίχες στη φάτσα μου.
Πιο πολύ γι'αυτο ήθελα να μεγαλώσω,για τις τρίχες.Οχι για τα τσιγάρα,τα ποτά και τα ξενύχτια αλλά για τα μούσια.

Μούσια και φαβορίτες φάνταζαν τόσο ωραία και κούλ και γαμάτα που δεν έβλεπα την ώρα να ανοίξουν οι πόροι του δερματός μου και να βγούν απο 'κεί άγριες μαύρες τρίχες για να μοιάζω σαν χαρακτήρας από γουέστερν.

Δυστυχώς δεν κατάφερα να βγάλω τρίχες στο πρόσωπο στο δημοτικό αλλά ούτε και στο γυμνάσιο,πέραν απο ένα μικρο μουστάκι,κατι τρίχες δηλαδή που τις ξύριζα γιατί φαινόμουν σαν μαλάκας άλλα με θυμάμαι απο τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου να έχω μακρυές και μαγκιόρικες φαβορίτες που μαρτυρούσαν τις ροκ διαθέσεις μου.Ροκ απο φαβορίτα.

Οι φαβορίτες μου παρ'όλα αυτά ήταν συχνά πυκνά 
αντικείμενο σχολιασμού ή και χλευασμού 
ενώ δεν έλειπαν και οι παρομοιώσεις με γνωστούς φαβοριτέους οι οποίοι άλλαζαν καθώς περνούσαν τα χρόνια.
Στο γυμνάσιο με φώναζαν Κόκοτα,στο λύκειο έγινα ο Έλβις,
ενώ όταν πια μεγάλωσα κι'άλλο και έπιασα δουλειά σε βιντεάδικο έγινα ο Wolverine.

Εντάξει δε λέω,ωραίοι τύποι και οι τρείς(λέμε τώρα) αλλά μου την έδινε κάθε φορά που κάποιος μαλάκας έκανε θέμα την εμφανισή μου και αστειευόταν με αυτό το θεμα.

Μία περίοδο η ψυχολογική πίεση που αισθανόμουν ήταν τόσο μεγάλη που αποφάσισα να αποχωριστώ τις αγαπημένες μου φαβορίτες.
Άρχισα να πιστεύω πως ο κόσμος με κοιτούσε και γελούσε εξαιτίας τους και πως έμπαινα σιγά σιγά στη λίστα των πιο γραφικών ανθρώπων του Ηρακλείου,μιας πόλης με πολλούς γραφικούς ανθρώπους και πολλές λίστες.

 Έτσι έγινε λοιπόν,ξύπνησα μια μέρα το πρωί και πρίν προλάβω καν να πιώ το καφέ μου πήρα το ξυράφι και με δυό απότομες κινήσεις εξαφάνησα το σήμα κατατεθέν μου.Οταν σήκωσα το βλέμμα μου και είδα στον καθρέφτη το αποτέλεσμα απογοητεύτηκα.Ένιωσα χειρότερα απ'ότι πρίν.
Ήθελα να μπήξω ξυράφια στα μάτια μου και να μην βγώ απο το σπίτι μέχρι να ξαναβγούν οι φαβορίτες.
Τόσο πολύ ξενέρωσα.
Οι φαβορίτες για μένα ήταν η φάση μου,
ότι είναι το μουστάκι για τον
Στέλιο Παπαγρηγορίου ή 
η αφάνα για τον Buzz Osborne.
Πώς μπόρεσα να τις προδώσω έτσι;

Συνειδητοποίησα πως είμαι τελείως μαλάκας που αφήνω τον κόσμο να με επηρεάζει ετσι,εξάλλου όλοι εκείνοι που μου την έλεγαν ήταν σαν ανάποδα γαμώτα.Tις φάτσες τους τις είδανε πριν έρθουν να μου μιλήσουν εμένα;

Άρχισα να προκαλώ μεγαλύτερο πρόβλημα στον εαυτό μου από αυτό που μου είχαν προκαλέσει όλα εκείνα τα χρόνια οι (α)διάφοροι σχολιαστές των φαβοριτών μου.

"Γιατί το έκανα αυτό;" "Πως θα βγώ έτσι γυμνός στην κοινωνία τώρα;"Σκεφτόμουν.

Πήγα στη δουλειά σαν την βρεγμένη γάτα.Κανείς όμως δεν έδειξε να καταλαβαίνει οτι κάτι λείπει απο το προσωπό μου,κανείς δεν σχολίασε τίποτα.Εκεί είναι που τα πήρα τελείως.

"Πείτε κάτι ρε μαλάκες,έχω φάει τόσες ώρες σκεπτόμενος τι θα απαντήσω οταν κάποιο καθίκι θα μου μιλήσει για τις φαβορίτες και δε λέει κανείς τίποτα;!'Aντε και γαμηθείτε!"Σκέφτηκα.


Οι μέρες που περάσανε μέχρι να ξαναβγούν οι τρίχες μου με βοήθησαν να καταλάβω,οτι σημασία σ'αυτή τη ζωή έχει να μην είσαι μαλάκας,άσχετα με το πως δείχνεις.Γιατί εγώ είτε με τις φαβορίτες είτε χωρίς αυτές,πάλι μαλάκας είμαι.Μόνο που με τις φαβορίτες είμαι ένας ακαταμάχητος μαλάκας. 

                    




Χόφμαν


Ο τύπος ήταν χοντρός και άσχημος
σίγουρα θα έκλανε πολύ
θα έπινε πολύ
θα έτρωγε πολύ
έκανε όμως καλές ταινίες
έπαιζε ωραία τη λούγκρα και τον
δυσκοίλιο τύπο
το τρελό πλούσιο γαμιόλη
τον κακομοίρη καλλιτέχνη
το ληστή και το ρουφιάνο
ήταν καλός, πολύ καλός
σήμερα έμαθα πως πέθανε
από ηρωίνη
έτσι λένε δηλαδή
ποιος ξέρει
έτσι κι αλλιώς
για όλους μας το ίδιο
θα πουνε
μία μέρα.
Μόνο τα αίτια θα είναι διαφορετικά
το αποτέλεσμα το ίδιο.
Χόφμαν τα λέμε λοιπόν
και μην αισθάνεσαι μοναξιά
μοναξιά αισθάνονται μόνο οι μαλάκες
εμείς είμαστε απλά
ανεξάρτητοι τύποι
μόνοι μας
κλεισμένοι σε δωμάτια μικρά
υφαίνουμε με τις πράξεις μας
το όμορφο μέλλον αυτού του
επίπεδου κόσμου.
Μέχρι να έρθει η σειρά μας
να τα τινάξουμε...

...Τα λέμε ως τότε.