24.10.14

Very Bad Threes

Τίποτα χειρότερο από ένα φορτικό καλεσμένο.
Δεν την αντέχω την μαλάκω την Μαρία μα την Παναγία.

Είναι κουραστική,ούτε την καταλαβαίνω ούτε θέλω να την καταλάβω πια.
Εκείνη απο την 'αλλη δείχνει να απολαμβάνει την παρέα μου,περίεργο καθώς ούτε που της μιλάω από την βαρεμάρα.


Προχτές με πήρε πάλι τηλέφωνο,ήθελε να έρθει να αράξουμε σαν φιλαράκια,να τα πούμε και να πιούμε  ένα κρασί.
Η ευγενική μου φύση με ανάγκασε να δεχτώ την επικείμενη επίσκεψη παρότι γνώριζα την βαρετή βραδιά που θα ακολουθούσε.

Ανέβηκε τις σκάλες με ένα ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη και μου έδωσε το μπουκάλι με το κρασί που κρατούσε λεγοντάς μου πως τέτοιο κρασί δεν έχω ξαναπιεί.

Γέμισα δυο νεροπότηρα και κάτσαμε να απολαύσουμε το κρασί και την στιγμή.
Ούτε το κρασί ούτε η στιγμή ήταν απολαυστικά,
όχι για μένα τουλάχιστον.

Όταν πια πέρασε η ώρα αποφάσισα να της πώ πως πρέπει να φύγει γιατί άρχιζα να νυστάζω και το πρωί με περίμενε πολύ δουλειά στο γραφείο.
Δεν ξέρω αν το ανέφερα πριν,
αλλα δουλεύω σε γραφείο και αμοίβομαι αδρά.
Θα αποφύγω όμως να αποκαλύψω πια είναι η δουλειά μου.
Η Μαρία σηκώθηκε να φύγει παραμιλώντας,
κάτι έλεγε για έναν ηχολήπτη που της πήρε τα αυτιά στο Ρέθυμνο αλλα δεν πολυκατάλαβα και δεν ήθελα να δώσω μεγαλύτερη έκταση στις μπούρδες της.
Όταν γύρισα πίσω στο δωμάτιο,συνειδητοποίησα πως η φίλη μου η Μαρία είχε ξεχάσει το τηλεφωνό της.
Προσπάθησα να την προλάβω αλλά ήταν μάταιο.Είχε φύγει ήδη.

Μία διαβολική ιδέα μου πέρασε απο το μυαλό.
Είχα την απορία πως διάολο συννενοείται με
τον υπόλοιπο κόσμο η ασυνάρτητη φίλη μου,
ιδίως στον γραπτό λόγο.
Αποφάσισα λοιπόν να ανοίξω το κινητό της και να μάθω.

Πήγα στα εξερχόμενα μηνύματα μ'ένα σκανταλιάρικο χαμόγελο στα χειλή αλλά το χαμόγελο έσβησε γρήγορα όταν είδα οτι ο παραλήπτης των τελευταίων μηνυμάτων που είχαν σταλεί απο την τσούλα την Μαρία,ήταν η πρώην μου,η Σούλα.


Άνοιξα το πρώτο μήνυμα που είχε σταλεί μερικές ώρες πριν,
το διάβασα με περιέργεια και αηδία.Το μήνυμα έγραφε:
"λεω να πάω στον δικό σου σημερα για κανα κρασι καυλα μου,μετα θα ερθω απο κει και θα σου πεταξω τις ματαρες εξω!"Δε παίζει,εντάξει στ'αρχίδια μου η Σούλα αλλά αυτό πάει πολύ.
Την επόμενη μία ώρα την σπατάλησα διαβάζοντας μηνυματα της Μαρίας και της Σούλας,το στομάχι μου είχε ανακατευτεί και το κεφάλι μου πονούσε,όταν δε είδα πως κάποια μηνύματα είχαν σταλεί ενώ έβγαινα με την Σούλα,θόλωσα.

Η ώρα ήταν 3 το πρωί αλλά εγώ δεν θα κοιμόμουν εκείνο το βράδυ σίγουρα.Πήρα τηλέφωνο την Σούλα απο το κινητό μου.

-Ναί;
-Έλα Σούλα τι κάνεις;

-Τι ώρα είναι αυτή που παίρνεις,έγινε κάτι;
-Είναι εκεί η Μαρία;
-Ναι,εδώ είναι θες να έρθεις κι εσύ?

-Έρχομαι να φέρω και το κινητό της Μαρίας.

 


6.10.14

ΜΑΛΑΚΙΑ

Αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο τον φίλο μου τον Πέτρο γιατί κάπου έπρεπε να μείνω το βράδυ,
οι υποχρεώσεις με έστειλαν στην Κώ αλλά εγώ δεν ξέρω άνθρωπο απο εκεί και λεφτά για ξενοδοχείο δεν υπάρχουν.
Ξενέρωσα που έπεσα πάλι στην ανάγκη του Πέτρου γιατί 
δεν τον γουστάρω τον μαλάκα αλλα στ'αρχίδια μου 
ας κάνω εγω τη δουλειά μου.

Ο μαλάκας ο Πετράν λοιπόν ήρθε και με μάζεψε απο το κέντρο,έξω απο την λέσχη των αξιωματικώνε (!) αργά το απόγευμα,
είχα τελειώσει με τη δουλειά που είχα να κάνω 

και το κεφάλι μου είχε ησυχάσει.
Ήλπιζα πως θα υπήρχε φαί και κρεβάτι στο σπίτι του Πέτρου ο οποίος στο τηλέφωνο είχε πεί απλώς πως "θα βολευτούμε" 
αλλά δεν έγινε πιο συγκεκριμένος κι εγώ δεν ήθελα να φανώ αγενής και να ρωτήσω..

Όσο πλησιάζαμε στον προορισμό μας για κάποιον λόγο άρχισε να με διακατέχει μια έντονη ανησυχία που ίσως να οφειλόταν στην έλλειψη των ουσιών που συνήθιζα να καταναλώνω και που δύο μέρες τώρα έψαχνα αλλα δεν έβρισκα στο αφιλόξενο νησί της Κώ.

Εν τέλει φτάσαμε χωρίς κάποιο λιποθυμικό επεισόδιο ή κάτι τέτοιο,
στον δρόμο δεν ανταλλάξαμε καμμιά κουβέντα με τον φίλο μου τον Πέτρο παρά μόνο ένα :"όλα καλά;Kαλά"
Ο Πέτρος συνειδητοποίησε πως δεν κρατούσε κλειδιά μαζί του 

και χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού του 
πράγμα που μαρτυρούσε την παρουσία κι'άλλου προσώπου 
στο σπίτι.
Αρχικά ταράχτηκα γιατί το μόνο πράγμα που δεν ήθελα εκείνη τη στιγμή ηταν παρεάκια και χαχαχού και χαχαχά,
η ταραχή που ακολούθησε ήταν ακόμα μεγαλύτερη 

όταν είδα τη γυναίκα που άνοιξε την πόρτα.
Iσως το πιο όμορφο κορίτσι του νησιού 
χωρίς να υπερβάλω 
όπως συνηθίζω.
Ευχήθηκα απο μέσα μου αυτή η αγγελική παρουσία να μην είναι γκόμενα/γυναίκα/αμόρε του καραγκιόζη του Πέτρου 
αλλά δυστυχώς ήταν και έμοιαζαν και ερωτευμένοι 
οι μπαγάσηδες,
καλά ο Πέτρος λογικό αλλά εκείνη τι πρόβλημα έχει;


Την αρχική μου απογοήτευση μετρίασε η εξαίσια μυρωδιά 
που προερχόταν απο την κουζίνα και που έκανε το στομάχι μου 
να χοροπηδά.
Έφαγα σαν βασιλιάς και ήπια σαν αλήτης,

η ώρα είχε πάει 12 πια και το ζεύγος θέλησε να πάει 
στα ενδότερα τάχα μου για να κοιμηθεί.
Ετσι έμεινα μόνος μου στον καναπέ του Πέτρου παρέα 

με ενα σχεδόν άδειο μπουκάλι κρασί και μια πορτοκαλί κουβέρτα.
Αν και ήμουν κουρασμένος βρισκόμουν σε μια υπερένταση 

και δεν μπορούσα να κοιμηθώ,ήπια το κρασί που είχε απομείνει και ξάπλωσα.
Μη ξέροντας τι να κάνω για να με πάρει ο ύπνος 

άνοιξα το laptop που ήταν αφημένο στο γραφείο του Πέτρου.
Για καλή μου τύχη δεν μου ζητήθηκε κάποιο password 

οπότε βρήκα κάτι να ασχοληθώ.
Μετά απο μια γρήγορη περιήγηση σε δικτυακούς τόπους αποφάσισα να κατασκοπεύσω τα αρχεία που είχε ο Πέτρος 

στον υπολογιστή του.
Εκεί που κοιτούσα φακέλους με βαρετές ονομασίες τύπου "Πάσχα12" ή "Παρέλαση μικρού Νικόλα",

το μάτι μου πέφτει σε ένα φάκελο χωρίς περιγραφή 
που μέσα του έκρυβε έναν άλλο φάκελο επίσης χωρίς ονομασία.
Ικέτεψα τον Κύριο με το θολωμένο απο το κρασί μυαλό μου,
το περιεχόμενο του φακέλου να'ναι κάτι βρώμικο 

ενώ παράλληλα άρχισαν να ακούγονται κάποια βογγητά 
απο το δωμάτιο που 'κοιμότανε' ο Πέτρος και το κορίτσι του.
Όταν ικετεύω τον Κύριο εκείνος δεν μου χαλάει ποτέ χατίρι.
Η πρώτη φωτογραφία που μου αποκαλύφθηκε απο τον άτιτλο φάκελο μέσα σε φάκελο ήταν ο πανέμορφος κώλος εκείνης της αγγελικής παρουσίας που βογκούσε μέσα στο δωμάτιο.
Καύλωσα πιο γρήγορα και απο την ταχύτητα του φωτός,

αυτός ο κώλος ήταν το κάτι άλλο και απ'ότι έβλεπα το υλικό του φακέλου ήταν πλούσιο..

Ξεδιάλεξα τις καλύτερες φωτογραφίες 
και τις έστειλα στο mail μου,αφού σιγουρεύτηκα πως δεν έχω αφήσει στοιχεία πίσω μου άρχισα να σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω για την στύση μου.
Απο το μυαλό μου πέρασε να μπώ κι εγώ μέσα στο δωμάτιο 
των παιδιών και να έκοβα αντιδράσεις αλλά εντάξει 
τα παιδιά με φιλοξενούν μην τους γαμήσω κιόλας.

Σηκώθηκα με την πούτσα όρθια και πήγα στο μπάνιο που βρισκόταν ακριβώς απέναντι απο το δωμάτιο που τα ερωτευμένα πιτσουνάκια πηδιόντουσαν σε ακόμα πιο έντονους ρυθμούς,

πλέον είχα και καλύτερη ακουστική αλλά δεν μου έφτανε 
μόνο αυτό,ήθελα να ικανοποιήσω και αλλες αισθήσεις 
για να τραβήξω την τέλεια μαλακία,είχα φτιαχτεί για τα καλά.

Χωρίς πολυ σκέψη γιατί το ζευγάρι θα έφτανε σε κορύφωση πολύ σύντομα,άρπαξα απο το καλάθι ένα χρησιμοποιημένο πουά βρακάκι και το ρουφούσα τόσο δυνατά σαν να ήταν κοκαίνη αλλά ήταν κάτι ακόμα καλύτερο για μένα εκείνη τη στιγμή.

Τελείωσα με δύναμη πάνω στον καθρέφτη του μπάνιου 

μαζί με το ζευγάρι,
ξάπλωσα στο πάτωμα σαστισμένος με κίνδυνο να έρθει 
κάποιος και να με δει,
ένα μέρος του εαυτού μου ήθελε να συμβεί κάτι τέτοιο,
ήθελα να έρθει εκείνη και να πηδηχτούμε 
αδιαφορώντας για τον μαλάκα τον Πέτρο 
αλλά για την ώρα έγω ήμουν ο μαλάκας.
Σηκώθηκα,σκούπισα τον καθρέφτη απο το σπέρμα μου 

και κοιμήθηκα σαν πουλί.
Την επόμενη μέρα το πρωι φάγαμε πρωινό και έφυγα για Κρήτη.