17.11.15

05Νοε2015 – Απόστροφος – (Δήμος Αβδελιώδης – Σκηνοθέτης)

05Νοε2015 – Απόστροφος – (Δήμος Αβδελιώτης – Σκηνοθέτης): Δείτε σήμερα: «ΔΗΜΟΣ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗΣ – ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ» Επίκαιροι διάλογοι για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.Πρόσωπα από το χώρο του πολιτισμού, των επιστημών και της διανόησης εκφέρουν λόγο πάνω στα κεντρικά ζητήματα που απασχολούν τον Ελληνισμό στο σύνολό του. Σκηνοθέτης: Στέλιος Ρούσης Επιμέλεια: Ζαχαρίας Σώκος Δ/νση Παραγωγής: Ευτυχία Μελέτη, Κώστας Καρπούζος Παρουσιαστής: Ζαχαρίας Σώκος

15.9.15

Γειά σας! Λέγομαι Βαγγέλης και είμαι καλά!

   Ο παππούς μου ήταν δικηγόρος! Ο αδερφός του? Μα τι άλλο!...βουλευτής, ο οποίος εκλέχτηκε το 1915, με το «Λαϊκό Κόμμα. Πολύ πριν τη κατοχή δηλαδή.
Εμείς σαν .. οικογένεια είμαστε δεμένοι. Είμαστε αυτό που λένε… παραδοσιακοί τύποι. Σαν κρητικοί κρατάμε το λόγος μας. Ξέρετε,… όχι σαν αυτούς που άλλα πιστεύουν και άλλα κάνουν. Ξέρετε σε ποιόν αναφέρομαι. Δοκιμασμένη συνταγή που μόνο θετικά σχόλια μπορεί να κάνει κάποιος, για την ιστορία της οικογένειάς μου και για τα  πιστεύω μας.
   …… Ντάξει, κοίτα να δείς, μπορεί ο παππούς μου να υποστήριζε τους Ναζί, στη κατοχή, αλλά είχε να ταϊσει και τόσα παιδιά. Τι να έκανε ο άνθρωπος δηλαδή? Να γραφτεί στο Κ.Κ.Ε? Εμάς, μας άρεσε ο Τσολάκογλου. Παιδί, όπως έλεγε και ο παππούς… μάλαμα. (Γιατί ο Μάλαμας δηλαδή είναι καλύτερος?). Τον γούσταρε που ήταν ανοιχτός άνθρωπος, με όλους. Ντάξει,.. τώρα αν δε σου άρεσαν οι προτάσεις του…… ήταν και λίγο βίαιος. Αλλά όλα αυτά φυσικά για το εθνικό συμφέρον, τα νέα παιδιά και για να αναπτυχθεί ο τόπος. Να εξαλειφθεί ο τόπος από τρομοκράτες και προδότες. Και , ο παππούς μου πρωτοστάτησε σε αυτό.
   Μετά από χρόνια  πολλά ξάνα ασχολήθηκε η οικογένειά μου με τη πολιτική. Εγώ συγκεκριμένα. Ένας άνθρωπος νέος, τότε, γεμάτος όνειρα και δίψα για μια εξέχουσα θέση στο πάνθεον της πολιτικής, της Ελλάδας. Να γευτώ, πώς είναι να είσαι πάντα πρώτος σε όλα. Να μην έχεις να δώσεις αναφορά σε κανέναν ρε αδερφέ!
   Έτσι! Μπήκα στην οννεδ. Γεμάτος αυτοπεποίθηση και με το αίμα να κυλάει στις φλέβες μου καυτό. Εγώ και κάποιοι άλλοι, νέοι τότε, ξεκινήσαμε. Κάναμε και τις ζημίες μας, ντάξει. Κανά χαστούκι έπεφτε, αλλά όχι όπως αυτά που μας προσάπτουν  καμμιά φορά. Ότι είμασταν λέει, ακροδεξιοί και τέτοια. Εγώ είμαι κρητικός εξαρχειώτης που δε μασάει τα λόγια του, αλλά δε μσάει και με αυτά που λέγονται.
   Για τη πορεία μου στη Νέα Δημοκρατία τι να πώ? Εγώ ήμουν που έκανα τη βρώμικη δουλεία. Ο..Βουλγαράκης, ο… Σαμαράς κτλ κτλ. Μετά από τόση σκληρή δουλειά και αφοσίωση στα πιστεύω μου, μου έκαναν την τιμή να γίνω υπουργός και μετέπειτα πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων….. Η οποία είναι και μεγάλη μου τιμή.
   Τώρα όμως που η πατρίδα βρίσκεται σε μία τόσο δύσκολη φάση, είμαστε έτοιμοι να ξανά βάλουμε πλάτη, όχι για να γίνει ο Τσίπρας πρωθυπουργός, γιατί εμάς δε μας ενδιαφέρει ποιος θα είναι. Εμείς, αυτό που έχουμε αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι έχουμε και θέληση και βρίσκουμε τρόπους να κάνουμε πράξη αυτά τα οποία λέμε.
   Συγνώμη, είναι δηλαδή κακό… να υποστηρίξεις κάποια πράγματα ή θέσεις από τους Γερμανούς π.χ? δε μπορώ να το καταλάβω! Αν τα λένε καλά δηλαδή?
   Εμείς αυτό που λέμε, είναι,….να κάνουμε κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να τους κάνουμε να καταλάβουν επιτέλους ότι και ξένοι θέλουν το καλό μας.
   Ας βουλιάξουμε μαζί! Ας το προσπαθήσουμε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε.
   Αλλά εμείς να ξέρει ο κόσμος λάθη κάναμε. Και θα κάνουμε. (χαμόγελο).ξέρετε, είμαστε άνθρωποι! Αλλά ποτέ δε θα φερόμασταν τόσο εκδικητικά στο λαό. Τον σεβόμαστε. Αυτός έχει το πάνω χέρι άλλωστε,απλά εμείς κυβερνάμε.
   Εμείς, λοιπόν, λέμε όχι στα αντιλαϊκά μέτρα για τους αγρότες. Θα βρούμε ισοδύναμα. Ασχέτως αν εμείς τα ψηφίσαμε. Εμείς είμαστε αυτοί που μπορούνε να κάνουνε να προχωρίσουν οι μεταρρυθμίσεις γρήγορα και με κοινωνικό, πάνω απ’όλα, πρόσημο.
   Πιστεύω στην κρίση του Έλληνα ψηφοφόρου, το έχει αποδείξει άλλωστε τόσες φορές, ότι ξέρει να εμπιστεύεται το νέο και το σύγχρονο, για το συμφέρον του!

Βαγγέλης a.k.a  « Βαγγέλας».

4.9.15

METZ - Full Performance (Live on KEXP)

27.8.15

ΛΑΘΟΣ ΠΟΣΤ(ΠΟΣΤ ΡΟΝΓΚ)

Oσο το τραβάμε,όσο το πηγαίνουμε,γαμώ τη παναγία

Όσο προσπαθώ,όχι και πολύ,γαμώ τη Παναγία


Μην μαλάκες είσαστε.

Μήν μαλάκες.
 

Είσαστε.



5.8.15

οχεντρια



Ποιος είναι ποιος είναι αυτός που πίσω σου κουλουριαζεται σαν οχιεντρια ποιος είναι έτοιμος να σου  δαγκασει τσ´ αστραγαλοι σε γλυκοπειθει με λόγια να σε τραβήξει μέσα να σε δείρει στη τρύπα του ποιος είναι μέσα στη τρύπα του απο άσπρα υγρά διορθωτικά κρύβεται σε χτύπημα στη μωρουδίστικα πλάτη έχει αδοντες μικρούλες δυνατές και πλένει τα γεννητικά του στο νιπτήρα μπροστά σττσι επισκεπται;

4.8.15

Miday







you' re ready to embrace your fellow fall.

this is a fart in the wall.

a fart in the wall.

get ready for some action mate.

the stillness of her payday

in your mouth.

they know the score.

you know it too

this is a mistake i made before.

Fuck off then.

Smoke and miday, crash on the couch,

headache cleaning mints

oh shit, this is a fart in the wall.

a fart in the wall.



12.7.15

Ο Δήμος Αβδελιώδης στις "Στάσεις ζωής" με την Ρένα Παπαδάκη 27/3/2015

9.7.15

Brainbombs - Jealous

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΛΑΚΑ ΧΩΡΙΣ ΧΟΡΤΟ

Είμαι λίγο έξω απο το σώμα μου.
Με κοιτάω λίγο και γελάω λίγο.
Σε θύμαμαι και σε σκέφτομαι λίγο.
Είναι αστείο κάθε φορά,
είναι αστείο που κάθε φορά,
κάτι καινούριο μαθαίνω.


Μπαίνω στο σώμα μου κανονικά.

Ήτανε λίγα αυτά τα λεπτά.
Δε με νοιάζεις τώρα πια.


Μα είναι αστείο κάθε φορά.

Να μ'αγαπάς αληθινά,
άνθρωπος είμαι,όχι μαλάκας.
Τί κι άν σε τίποτα δεν είμαι καλός, 

μήπως το τίποτα είναι καλό;
Αποτυγχάνω πιο δυνατά.

Κί'ναι αστείο κάθε φορά.

26.6.15

Thymics - Desperate Love

8.6.15

Τσακλαγιανγκίλ εδώ



Δεν ανεβαίνω συχνά Αθήνα γιατί είμαι παιδί φτωχό και βαριεστημένο που δύσκολα εγκαταλείπει το καταφυγιό του αναζητώντας περιπέτειες.
Απο την άλλη είμαι και μουσικόφιλος,παθιάζομαι με την μουσική  πολύ,όπως ο Σάρλ Ντενέρ με το μουνί.
Όταν έμαθα το line up του φετινού plissken δεν το σκέφτηκα πολύ,
έκλεισα εισητήρια και ζήτησα άδεια απο την δουλειά μου.
Πήρα το αεροπλάνο με τον καλό μου φίλο τον Φάκ που είναι η καλύτερη δυνατή παρέα για τέτοιες επικίνδυνες αποστολές και την κάναμε με ελαφρά αεροπλανάκια.
Στην πτήση μας ήταν και ο Ψαρογιώργης με τον White που θα έπαιζαν την επομένη στο φεστιβάλ νωρις το απόγευμα.Τους χαιρετίσαμε και τους είπαμε πως κι εμείς για το φεστιβάλ ανεβαίνουμε και οτι θα πάμε να τους δούμε,μια υπόσχεση που εν τέλει δεν κρατήσαμε γιατί είχαμε κάποια πράματα να τακτοποιήσουμε εκείνη την μέρα,εκείνη την ώρα,όπως το να βρούμε χόρτο και αλκοόλ για το φεστιβάλ.
Φτάσαμε στην Αθήνα λοιπόν το βράδυ της Πέμπτης και πήγαμε ντουγρού να δούμε τους Shellac στο Αν,τους Bokomolech δυστυχώς δεν τους προλάβαμε..
Το μέρος ήταν ασφυκτικά γεμάτο πράγμα που δεν περίμενα για να είμαι ειλικρηνής και το live ήταν πολύ δυνατό.
Ωραίος τύπος ο Albini.
Μετά την συναυλία βγήκαμε με φίλους και τους κάναμε ζήλιες λεγοντάς τους τι ωραία που περάσαμε και τι ωραίοι που είναι οι Shellac και πόσο μαλάκες είναι αυτοί που δεν ήρθαν.
Να μην τα πολυ λέω και γίνομαι και κουραστικός,με κείνα και με τ'άλλα μαζευτήκαμε κατα τις έξι το πρωί στο σπίτι της Ταο που μας φιλοξενούσε και συνεχίσαμε εκεί την κατανάλωση αλκοόλ που τόσο αγαπάμε σαν παρέα.
Στο σημείο αυτό ξεκαθαρίζω πως εγώ δεν είμαι ξυδάκιας,τουλάχιστον όχι όσο ο Φάκ και η Τάο,εντάξει;

Ξυπνάμε λοιπόν το μεσημέρι της Παρασκευής(άντε να δεις xylouris white μετά)με τον Φάκ και πάμε στα εξάρχεια να δούμε φίλους και να τακτοποιήσουμε τις δουλειές μας.
Όλα πήγαν βάση σχεδίου και ξεκινήσαμε κατα τις έξι παρά για το plissken.Πήραμε ταξί γιατί επ ουδενί δεν έπρεπε να χάσουμε τους METZ και δεν τους χάσαμε,ευτυχώς.
Οι ΜΕΤΖ δεν ήταν απλά καλοί,ήταν το κάτι άλλο,τόση ενέργεια σε άνθρωπο είχα να δώ από τότε που είχα δεί μια μαλακία με τον Στέιθαμ πού έκανε ενέσεις αδρεναλίνης γιατί διαφορετικά θα πέθαινε απο δηλητηρίαση.
Ο ντράμερ τα σπασε στην κυριολεξία καθώς έφευγαν πιατίνια δεξιά και αριστερά,ήταν μία μίξη Ρούχλα και Τάμπι να φανταστείτε..

Όταν τελείωσαν οι Μetz πλησίαζε η ώρα για τους Iceage που ήταν και ο κύριος λόγος που δεν το πολυ σκέφτηκα να ανέβω καθώς τους έχω αδυναμία.
Πήγα και στήθηκα λοιπόν στο Republic stage όπου και έκαναν sound check τα αλάνια απο την Δανία.
Ο τραγουδιστής,Elias δεν έκανε sound check,είχε στείλει καποιον αλλόν να κάνει στη θέση του.Οκτώ και τέταρτο λοιπόν βγαίνουν οι φίλοι μου οι Ιceage,ο Elias λέει ένα "hello" με ερωτιματικό για να δεί αν δουλεύει το μικρόφωνο και ξεκινάν με το "ον μαι φινγκερς".
Eπαιξαν συνολικά εφτά κομμάτια,πέντε απο τον τελευταίο δίσκο,δύο καινούρια και τέλος.

΄Ηταν ώρα να αράξω λίγο και να σκεφτώ τι θα δώ μετά.
Το πρώτο μεγάλο δίλημμα του φεστιβάλ.
Pharmakon ή Mudhoney?
Λύση στο μεγάλο αυτό δίλημμα έδωσαν οι ίδιοι οι Mudhoney,που δεν μπορώ να πώ πως δεν ήταν καλοί,μπορώ να πώ όμως πως τους βαρέθηκα μετά απο τρία κομμάτια και την έκανα για φάρμακα.
Η αλλαγή ήταν μεγάλη.
Ήταν η πρώτη φορά που έμπαινα στο Aquarium stage και η κλεισούρα με τα σκοτάδια και τις μουσικοκραυγές της Φάρμακον
έφτιαξαν μια ατμόσφαιρα βγαλμένη απο ψυχιατρείο,που πολύ εκτίμησα.
Όταν τελείωσε και η επέμβαση..εεε,η Φαρμακον ήθελα να πώ,ήταν ώρα για τους Horrors που δυστυχώς δε με κράτησαν πολύ.΄Ητανε κακός ο ήχος το'φαγε και ο γάιδαρος ο Faris.
Ώρα για Republic πάλι με τους Trial of dead σε μεγάλα κέφια.
Τίμιοι και ωραίοι.Μου έκανε εντύπωση που σε κάθε κομμάτι άλλαζαν θέσεις λές και έπαιζαν βόλευ..
Μετά και απο τους Trial of dead,η κούραση ήταν μεγάλη,παρ'όλα αυτά όμως το πάρτυ δε σταμάτησε,φύγαμε με τον Φάκ,μπήκαμε μέσα σ'ενα φασίστα ταξιτζή(γαμώ το σπίτι του)και πήγαμε να βρούμε την Ταο πού έπινε ξύδια στο Ποτάμι(οχι του Θεοδωράκη,χο χο χο)

Η Τάο είναι ενα ρεμάλι απο τα λίγα και η προτασή της ήταν και ενώ η ώρα ήταν τέσσερις το πρωί να πάμε σ'ενα μπάρ το Μπάτμαν που παίζει μουσική για μερακλήδες.Εμείς που δεν χαλάμε χατίρια γενικά,συμφωνήσαμε και πήγαμε για μπύρες στο Μπάτμαν και μετά για πατσά απέναντι.Το παρήγορο της όλης υπόθεσης ήταν πως το σπίτι ήταν κοντά.

Ημέρα δεύτερη

Την δεύτερη μέρα μας ακολούθησε και το ρεμάλι η Ταο που της δώσαμε το βραχιολάκι μας για να μπεί και η παρέα μεγάλωσε.
Η πρώτη μπάντα που είδαμε ήταν οι Thee oh sees,πολύ ωραίοι και κεφάτοι μας κούνησαν τις κεφαλές και τα γόνατα ρυθμικά,μετά σειρά είχε η καντίνα γιατί πεινούσαμε,ωραίο το φαγητό,υπ'ηρχε και ποικιλία,όρεξη να'χεις..
Είδαμε Electric Wizard παρέα με ματαλάδες και νιώσαμε μπάντ άσις αλλά κάπου στα μισά έφυγα για να δώ και τους Acid baby jesus που μου άρεσαν πολύ.

Κάπου εκεί αντιμετωπίσαμε το δεύτερο μεγάλο δίλημμα του φεστιβάλ,Mogwai ή Sleaford Mods?
Sleaford Mods βέβαια!
Κατα την ταπεινή μου άποψη οι Σλιφορντ ήταν το high light της βραδιάς,όσοι είμασταν εκεί γουστάραμε τρελά και εκείνοι έδειχναν να το ευχαριστιούνται..
Στη Ταο,ο τραγουδιστής της θύμισε τον Ιαν Ντιουρι εγώ συμφώνησα γιατί ήμουν αρκετά μεθυσμένος για να διαφωνήσω και όλα κυλούσαν όμορφα.Ο ντι τζει έπινε μπύρα,κάπνιζε και μας έβγαζε φωτογραφίες,όταν τελείωσαν το χειροκρότημα ήταν δυνατό,εκείνοι μας ευχαρίστησαν και μετά πήγαμε να δούμε τους Mogwai που ακόμα έκαναν τα δικά τους.
Κάπου εκεί τελείωσε και το φεστιβάλ καθώς δεν υπήρχε κάτι άλλο που να ήθελα να δώ ιδιαίτερα,είδα βέβαια και τους Whomadewho που ήταν πολύ καλοί αλλά και να μην τους έβλεπα δε θα άλλαζαν πολλά..
Έπισης είδα αυτές τις δύο μέρες τις Savages που έδωσαν show και σε ανάγκασαν να τις παραδεχτείς,ανεξάρτητα αν σου αρέσουν ή όχι,ο Gonjasufi δε μ'άρεσε ιδιαίτερα αλλά είχε τη φάση του,οι Cult of Youth ήταν καλοί,αυτά.

Ήταν ένα ωραίο ταξίδι που με ανάγκασε μέχρι και post να κάνω στο αγαπημένο σας μπλόγκ.Πιο πολύ το έκανα επειδή το ζήτησε ο Βαγγος ο μάγκας ο καραμπουζουκλής,θα τον πάρω και κανά τηλέφωνο τώρα να του πώ να το διαβάσει.
Βαγγέλη την επόμενη φορά να έρθεις κι εσύ,μην είσαι μαλάκας.

Αύριο πάω στη δουλειά πάλι και έχω ξενερώσει.
Σκατά.

Τα ξαναλέμε του χρόνου,τέτοια μέρα.

19.5.15

εξαιρετικο προιον


5.4.15

12ωρο γαμω το σπιτι

Άκου εκεί αρκετά με ανέχτηκε.
Τι μαλακίες είναι αυτές;
Τέλος πάντων,καλό είναι να ακούω μερικές χοντράδες κάποιες φορές γιατί με βοηθάνε να αποδεχτώ τη "φάση".
Όχι καμιά σοβαρή "φάση" δηλαδή,εντάξει.
Απλά σαν να αισθάνομαι πως κάποιος με έχει μουτζώσει σήμερα και πρέπει να ήταν και εξαδάχτυλος.
Πονάει το στέρνο μου,είμαι χαρμάνης,έχω 12ωρο στη δουλειά,στο σπίτι δε με περιμένει κανείς,οι φίλοι μου με απαρνήθηκαν και η Λιβόρνο δεν δείχνει ικανή να γυρίσει το παιχνίδι.
Σκατά δηλαδή.
Όμως κάτι τέτοιες ώρες είναι που ξυπνάει ο εγωισμός μου.
"Γιατί να είμαι ένα τιποτένιο σκουλήκι;"Σκέφτομαι..
Θα αναδιοργανωθώ,γάμα το στέρνο μου,γάμα τα 12ωρα,γαμώ το σπίτι και τους φίλους μου,γαμώ το χόρτο και τη Λιβορνο,δεν χρειάζομαι τίποτα απ'όλα αυτά,τίποτα απολύτως.
Δεν χρειάζομαι κανένα,μόνος μου είμαι πιο δυνατός,είμαι πιο εντάξει,όταν είμαι μόνος μου δεν υπάρχει περίπτωση να μου πει κανείς τίποτα κακό,τίποτα απολύτως.
Θα γράψω ένα ποίημα και θα το ονομάσω "ρούκ - ζούκ":

"Αυτό είναι ευτυχία,
θεία Ευλαμπία,

ένα άδειο σπίτι
με μένανε στη μέση

να κοιτώ με κιάλια
την Μαίρη Μηλιαρέση"

13.3.15

ΜΑΚΑΛΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ VOLUME 3

Η ποίηση μ'αρέσει,
είναι οι ποιητές που είναι μαλάκες
σαν τα ψάρια μες τις βάρκες,
ψάχνουν να βρούν ωκεανό.

Κι είναι αυτό που με κουράζει,
πως η μέρα δεν αλλάζει,
όσο κι αν θέλει δεν προστάζει,
δε πειράζει,με πειράζει.

Λαικίζω γιατί είμαι
παιδί του λαού.
  
 
Θέλω όλοι να με αγαπάνε,
γιατί
όλους τους αγαπώ.
εντάξει δεν τους αγαπώ όλους.

Αγαπώ
εσένα.
Άντε γαμηθείτε.



Του Ρένου Τατσόπουλος.



2.1.15

This's happy new year


Happy  2015