Τίποτα χειρότερο από ένα φορτικό καλεσμένο.
Δεν την αντέχω την μαλάκω την Μαρία μα την Παναγία.
Είναι κουραστική,ούτε την καταλαβαίνω ούτε θέλω να την καταλάβω πια.
Εκείνη απο την 'αλλη δείχνει να απολαμβάνει την παρέα μου,περίεργο καθώς ούτε που της μιλάω από την βαρεμάρα.
Προχτές με πήρε πάλι τηλέφωνο,ήθελε να έρθει να αράξουμε σαν φιλαράκια,να τα πούμε και να πιούμε ένα κρασί.
Η ευγενική μου φύση με ανάγκασε να δεχτώ την επικείμενη επίσκεψη παρότι γνώριζα την βαρετή βραδιά που θα ακολουθούσε.
Ανέβηκε τις σκάλες με ένα ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη και μου έδωσε το μπουκάλι με το κρασί που κρατούσε λεγοντάς μου πως τέτοιο κρασί δεν έχω ξαναπιεί.
Γέμισα δυο νεροπότηρα και κάτσαμε να απολαύσουμε το κρασί και την στιγμή.
Ούτε το κρασί ούτε η στιγμή ήταν απολαυστικά,
όχι για μένα τουλάχιστον.
Όταν πια πέρασε η ώρα αποφάσισα να της πώ πως πρέπει να φύγει γιατί άρχιζα να νυστάζω και το πρωί με περίμενε πολύ δουλειά στο γραφείο.
Δεν ξέρω αν το ανέφερα πριν,
αλλα δουλεύω σε γραφείο και αμοίβομαι αδρά.
Θα αποφύγω όμως να αποκαλύψω πια είναι η δουλειά μου.
Η Μαρία σηκώθηκε να φύγει παραμιλώντας,
κάτι έλεγε για έναν ηχολήπτη που της πήρε τα αυτιά στο Ρέθυμνο αλλα δεν πολυκατάλαβα και δεν ήθελα να δώσω μεγαλύτερη έκταση στις μπούρδες της.
Όταν γύρισα πίσω στο δωμάτιο,συνειδητοποίησα πως η φίλη μου η Μαρία είχε ξεχάσει το τηλεφωνό της.
Προσπάθησα να την προλάβω αλλά ήταν μάταιο.Είχε φύγει ήδη.
Μία διαβολική ιδέα μου πέρασε απο το μυαλό.
Είχα την απορία πως διάολο συννενοείται με
τον υπόλοιπο κόσμο η ασυνάρτητη φίλη μου,
ιδίως στον γραπτό λόγο.
Αποφάσισα λοιπόν να ανοίξω το κινητό της και να μάθω.
Πήγα στα εξερχόμενα μηνύματα μ'ένα σκανταλιάρικο χαμόγελο στα χειλή αλλά το χαμόγελο έσβησε γρήγορα όταν είδα οτι ο παραλήπτης των τελευταίων μηνυμάτων που είχαν σταλεί απο την τσούλα την Μαρία,ήταν η πρώην μου,η Σούλα.
Άνοιξα το πρώτο μήνυμα που είχε σταλεί μερικές ώρες πριν,
το διάβασα με περιέργεια και αηδία.Το μήνυμα έγραφε:
"λεω να πάω στον δικό σου σημερα για κανα κρασι καυλα μου,μετα θα ερθω απο κει και θα σου πεταξω τις ματαρες εξω!"Δε παίζει,εντάξει στ'αρχίδια μου η Σούλα αλλά αυτό πάει πολύ.
Την επόμενη μία ώρα την σπατάλησα διαβάζοντας μηνυματα της Μαρίας και της Σούλας,το στομάχι μου είχε ανακατευτεί και το κεφάλι μου πονούσε,όταν δε είδα πως κάποια μηνύματα είχαν σταλεί ενώ έβγαινα με την Σούλα,θόλωσα.
Η ώρα ήταν 3 το πρωί αλλά εγώ δεν θα κοιμόμουν εκείνο το βράδυ σίγουρα.Πήρα τηλέφωνο την Σούλα απο το κινητό μου.
-Ναί;
-Έλα Σούλα τι κάνεις;
-Τι ώρα είναι αυτή που παίρνεις,έγινε κάτι;
-Είναι εκεί η Μαρία;
-Ναι,εδώ είναι θες να έρθεις κι εσύ?
-Έρχομαι να φέρω και το κινητό της Μαρίας.
Tweet
Δεν την αντέχω την μαλάκω την Μαρία μα την Παναγία.
Είναι κουραστική,ούτε την καταλαβαίνω ούτε θέλω να την καταλάβω πια.
Εκείνη απο την 'αλλη δείχνει να απολαμβάνει την παρέα μου,περίεργο καθώς ούτε που της μιλάω από την βαρεμάρα.
Προχτές με πήρε πάλι τηλέφωνο,ήθελε να έρθει να αράξουμε σαν φιλαράκια,να τα πούμε και να πιούμε ένα κρασί.
Η ευγενική μου φύση με ανάγκασε να δεχτώ την επικείμενη επίσκεψη παρότι γνώριζα την βαρετή βραδιά που θα ακολουθούσε.
Ανέβηκε τις σκάλες με ένα ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη και μου έδωσε το μπουκάλι με το κρασί που κρατούσε λεγοντάς μου πως τέτοιο κρασί δεν έχω ξαναπιεί.
Γέμισα δυο νεροπότηρα και κάτσαμε να απολαύσουμε το κρασί και την στιγμή.
Ούτε το κρασί ούτε η στιγμή ήταν απολαυστικά,
όχι για μένα τουλάχιστον.
Όταν πια πέρασε η ώρα αποφάσισα να της πώ πως πρέπει να φύγει γιατί άρχιζα να νυστάζω και το πρωί με περίμενε πολύ δουλειά στο γραφείο.
Δεν ξέρω αν το ανέφερα πριν,
αλλα δουλεύω σε γραφείο και αμοίβομαι αδρά.
Θα αποφύγω όμως να αποκαλύψω πια είναι η δουλειά μου.
Η Μαρία σηκώθηκε να φύγει παραμιλώντας,
κάτι έλεγε για έναν ηχολήπτη που της πήρε τα αυτιά στο Ρέθυμνο αλλα δεν πολυκατάλαβα και δεν ήθελα να δώσω μεγαλύτερη έκταση στις μπούρδες της.
Όταν γύρισα πίσω στο δωμάτιο,συνειδητοποίησα πως η φίλη μου η Μαρία είχε ξεχάσει το τηλεφωνό της.
Προσπάθησα να την προλάβω αλλά ήταν μάταιο.Είχε φύγει ήδη.
Μία διαβολική ιδέα μου πέρασε απο το μυαλό.
Είχα την απορία πως διάολο συννενοείται με
τον υπόλοιπο κόσμο η ασυνάρτητη φίλη μου,
ιδίως στον γραπτό λόγο.
Αποφάσισα λοιπόν να ανοίξω το κινητό της και να μάθω.
Πήγα στα εξερχόμενα μηνύματα μ'ένα σκανταλιάρικο χαμόγελο στα χειλή αλλά το χαμόγελο έσβησε γρήγορα όταν είδα οτι ο παραλήπτης των τελευταίων μηνυμάτων που είχαν σταλεί απο την τσούλα την Μαρία,ήταν η πρώην μου,η Σούλα.
Άνοιξα το πρώτο μήνυμα που είχε σταλεί μερικές ώρες πριν,
το διάβασα με περιέργεια και αηδία.Το μήνυμα έγραφε:
"λεω να πάω στον δικό σου σημερα για κανα κρασι καυλα μου,μετα θα ερθω απο κει και θα σου πεταξω τις ματαρες εξω!"Δε παίζει,εντάξει στ'αρχίδια μου η Σούλα αλλά αυτό πάει πολύ.
Την επόμενη μία ώρα την σπατάλησα διαβάζοντας μηνυματα της Μαρίας και της Σούλας,το στομάχι μου είχε ανακατευτεί και το κεφάλι μου πονούσε,όταν δε είδα πως κάποια μηνύματα είχαν σταλεί ενώ έβγαινα με την Σούλα,θόλωσα.
Η ώρα ήταν 3 το πρωί αλλά εγώ δεν θα κοιμόμουν εκείνο το βράδυ σίγουρα.Πήρα τηλέφωνο την Σούλα απο το κινητό μου.
-Ναί;
-Έλα Σούλα τι κάνεις;
-Τι ώρα είναι αυτή που παίρνεις,έγινε κάτι;
-Είναι εκεί η Μαρία;
-Ναι,εδώ είναι θες να έρθεις κι εσύ?
-Έρχομαι να φέρω και το κινητό της Μαρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου