~

Αυτοδίδαχτος από την αρχή (ευτυχώς)

Όταν σιχαίνεσαι τα ίδια σου τα σκατά,

Τα ίδια σου τα μούτρα,

Δεν έχεις διέξοδο.

Όταν όμως διαβάζεις ποιήματα ή μυθιστορήματα άλλων γελάς από

Την αηδία για να μην κλαις από απελπισία

Και να μην κοιμηθείς από τη βαρεμάρα

Και ξέρεις πως ναι μεν σιχαίνεσαι όλο σου το είναι

Ξέρεις δε όμως πως υπάρχει κάτι που σε κάνει περήφανο για την πάρτη σου,

Ακόμη.

Ξέρεις να γράψεις δυό-τρεις κουβέντες που λένε κάτι σε μερικούς σαν και σένα εκεί έξω.

Σε αντίθεση με όλους αυτούς τους ανιαρούς

Ξεπουλημένους μαλάκες της χώρας σου,

Που αποκαλούνται από άλλους τόσους ξεπουλημένους μαλάκες

Που τους κρίνουν,

Λογοτέχνες.

Πάω να ξεράσω.

Δεν την γλίτωσα τελικά. 

Tweet