Ένας κυνηγός για κλάματα

Θα μπορούσες να έρθεις μαζί μου,

Να ζήσουμε σε ένα σπίτι στην εξοχή

Σε ένα πολύ μεγάλο σπίτι.

Θα μύριζες γιασεμί ολόκληρη

Και γω δεν θα το πίστευα πως θα ήσουν δικιά μου.

Θα ξεφεύγαμε λίγο από τη ζούγκλα της πόλης και των δωματίων μας.

Θα γλίτωνα από τους αιώνιους δαίμονες που έχω μέσα στη ντουλάπα μου.

Θα ζούσαμε μαζί σε ένα μεγάλο σπίτι στην εξοχή,

Ίσως να είχαμε και κότες και πάπιες και ότι άλλο έχουν αυτοί που

Μένουν εκεί.

Θα με δεχόσουν με όλους μου τους εφιάλτες και τις εμμονές.

Θα σε δεχόμουν κι εγώ με τη σειρά μου με όλα σου τα προβλήματα.

Ακούγεται ιδανικό αλλά εσύ

Δεν ξέρεις καν ποιος είμαι ή πως με λένε.

Εγώ,

Δεν ξέρω καν αν υπάρχεις.

Σε κυνηγάω και στο τέλος θα πέσω μόνος μου

στη φάκα που έστησα για να σε πιάσω.

Tweet