"Ξαδερφάκι άκου με εμένα ρε,ξέρω τι σου λέω,αν θες να σε σέβονται οι συμμαθητές σου να λές αυτά που σου λέω εγώ να λές."Είπε ο Γιάννης στο μικρό ξάδερφό του.
Ο μικρός θαύμαζε πολύ τον Γιάννη γιατί ήταν 11 χρόνια μεγαλύτερος και ήταν αλάνι με τα όλα του.Έδερνε κόσμο σε φασαρίες,γαμούσε τα περισσότερα μουνιά σε στοιχήματα για το ποιος θα γαμήσει τα περισσότερα μουνιά,έπινε πολλά ξίδια και ναρκωτικά στις ντισκοτέκ που πήγαινε με τους φίλους του
και γενικά ήταν το πρότυπο του.
"Λοιπόν ξαδερφάκι,αύριο που θα πας σχολείο,στο διάλειμμα θα πεις σε ένα συμμαθητή σου: 'πάμε να κάνουμε ένα μπάφο;' Kατάλαβες; "Είπε ο Γιάννης στον μικρό,που τον κοιτούσε μές στα μάτια με θαυμασμό.
"Τι είναι ο μπάφος;"Ρώτησε ο μικρός.
"Τσιγάρο είναι ο μπάφος"Απάντησε ο μεγάλος ξάδερφος.
"Εντάξει τότε"Είπε ο μικρός.
"Και όταν σε ρωτάνε τι ώρα είναι,εσύ θα λές 4:20,
ότι ώρα και να είναι.
Εντάξει;"Είπε ο μεγάλος.
"Και ρε Γιάννη,αν δεν είναι 4:20,
εγώ θα λέω λάθος την ώρα;"Αναρωτήθηκε σαστισμένος ο μικρός που όσο κι αν αγαπούσε τον μεγάλο ξάδερφό του,
μερικές φορές δεν μπορούσε να μην παραδεχτεί πως πρόκειται για γαμησέ τα περίπτωση ανθρώπου.
Τα χρόνια πέρασαν,ο μικρός έγινε μεγάλος και ο μεγάλος ξεκίνησε φαρμακευτική αγωγή γιατί δεν ήταν και πολύ στα καλά του.
Τα δύο ξαδέρφια είχαν να μιλήσουν καιρό αλλά εδώ που τα λέμε δεν είχαν και τίποτα να πουν.Ότι ήταν να πουν μεταξύ τους,το είχαν πιεί ήδη.Ο ένας απογοήτευσε τον άλλο και η ζωή συνεχίστηκε απογοητευτικά και για τους δύο.
Ο μικρός ξάδερφος δεν πήρε ποτέ του ρολόι και όταν κάποιος τον ρωτούσε τη ώρα είναι εκείνος σήκωνε ανήξερος τους ώμους του.
Ο Γιάννης,ο μεγάλος,δεν θα μπορέσει να συμβουλέψει ξανά κανένα πιτσιρίκι ούτε θα ξανά καπνίσει ποτέ του μπάφο,μήτε στις 4:20 αλλά ούτε και πιο αργά..
ωραία πρότυπα είχε ο μικρός
ΑπάντησηΔιαγραφήειδες ο πουστης
Διαγραφή