φωτό : Leopoldo Maria Panero

Πάντα μετά το καφενείο κατουρούσε στο πεζοδρόμιο + 1 ποίημα του Leopoldo Maria Panero

    Ξεκίνησα να ξυπνήσω το μεσημέρι ή το απόγευμα αλλά το σώμα δεν σηκωνότανε με τίποτα από το στρώμα. Έστειλα το σκύλο να φέρει βοήθεια αλλά ο σκύλος αντί να φέρει βοήθεια ξέρασε όλο το φαί του αμάσητο στα πλακάκια και μπήκε ο εμετός ανάμεσα στους αρμούς και εγώ αγχώθηκα και έπιασα τον καπνό μου και έστριψα ένα τσιγάρο. Ευτυχώς έφτανα με το ένα χέρι να πιάσω και τον αναπτήρα τον χρωματιστό που γράφει πάνω κάτι με φορτηγό και κάτι σχήματα που μου θυμίζουν το ογδόντα και έπιασα και το κρυστάλλινο το καλό το τασάκι που είχα κλέψει από κάπου και άναψα το τσιγάρο αφού βέβαια πρώτα το έστριψα λίγο στραβά και έκανε λίγο καμπουρίτσα στη μέση. Σκέφτηκα πως ίσως θα χρειαζόταν να μείνω όλη την υπόλοιπη ημέρα στο κρεβάτι. Μετά σκέφτηκα πως ίσως θα χρειαστεί να επαναπροσδιορίσω την διακόσμηση του σπιτιού και μετά σκέφτηκα πως ο παππούς είχε πεθάνει μέσα στο σπίτι ενώ εγώ ήμουν κάπου σε ένα νησί και έκανα κάτι ακαταλαβίστικο. Ο παππούς μου έλεγε πως πάντα μετά το καφενείο κρατιόταν δύο ώρες και δεν πήγαινε τουαλέτα και μετά κατουρούσε στο πεζοδρόμιο μια ολόκληρη κολύμπα κατρουλιό και έτσι έπαιρνε εκδίκηση από τον Δήμο Ηρακλείου που ήταν πούστης και τον φορολογούσε και του την έσπαγε. Τέντωσα τα δάχτυλα των ποδιών μου και είπα στον σκύλο πως όταν θα σηκωνόμουνα θα τον έδερνα και θα τον έβαζα να φάει τον εμετό του. Ο σκύλος δεν είπε τίποτα αλλά με κοίταξε λοξά και γρύλισε ή έβηξε, δεν ξέρω ακριβώς τι από τα δύο. Κοίταξα το ταβάνι και ήταν χρώματος παστέλ και όλοι οι τοίχοι ήτανε το ίδιο χρώμα και κοίταξα και το έπιπλο που πάνω του είχε ένα στερεοφωνικό παλαιάς τεχνολογίας Hitachi. Πάνω στο στερεοφωνικό υπήρχαν όλα τα παπούτσια μου γιατί τα έτρωγε ο σκύλος και τα είχα βάλει εκεί για να μην τα φτάνει. Το ψυγείο έκανε έναν συνεχόμενο ήχο. Το πιεστικό έκανε έναν συνεχόμενο ήχο. Σκέφτηκα τον διάβολο και διαδρόμους κάποιας κλινικής που μυρίζουν φρέσκια χλωρίνη. Η ώρα πέρασε και μετά σηκώθηκα και άρχισα να χαϊδεύω το σκύλο και ο ήλιος είχε πέσει.



-----======


 Hymn to Satan

     "Have pity on my long misery"
     "Le fleurs du mal", Charles Baudelaire

     You who are so only

     a wound on the wall

     and a scratch on his forehead

     gently inducing

     death.

     You help the weak

     better for Christians

     you come from the stars

     and hate this land

     where barefoot dying

     shake hands every day

     looking in the shit

     the reason for his life;

     I was born in the feces

     I love you

     and settle on your love

     my stools soft hands.

     Your symbol is the stag

     and mine the moon:

     rain falling on

     our faces

     uniting in a hug

     silent and cruel in that

     as suicide, sleep

     no angels or women

     bare all

     unless your name

     your kisses in my anus

     and your touch on my bald head

     sprinkle with wine, urine

     blood and churches

     Gift of the Magi

     and below the crucifix

     aullaremos.


                                                              Leopoldo Maria Panero

Tweet