6.5.13


Όταν γαμιέται το σύμπαν ΙΙ. \ 28032013

Σήμερα πάλι τα ίδια.
Με πλάκωσε το σύμπαν.
Πέφτουν οι πλανήτες στο κεφάλι μου.
Κατηφορίζω αργά.
Το κατάλαβα και προσπαθώ να φρενάρω.
Στον καθρέφτη οι μελανιές με κοροϊδεύουν,
μπροστά στα μούτρα μου.
Το σχήμα μου ξεγελάει ακόμη και τον εαυτό μου.
Κι όμως. Κάτω από το δέρμα στροβιλίζονται τα μόρια του χάους.
Κρατήσου γαμώτο.
Γαμώτο κρατήσου.
Αφού ξέρεις.
Αφού κατάλαβες.
Αποδομείται ο γαλαξίας παρόλα αυτά.
Πέφτουν αστέρια βροχή.
Ακολουθώ ένα.
Κάνω ευχή:
όχι πάλι.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου