Η ΚΥΡΙΑΚΗ

Πουτάνα Τσέλσι πόνταρα 50 ευρώ πάνω σου και 'συ με πρόδωσες.
Χ το ημίχρονο διπλό το τελικό,τόσο δύσκολο ήτανε;
Νομίζω δεν μπορώ να κάνω τίποτα σωστά πια,
δεν μπορώ να βγάλω λεφτά,
δεν μπορώ να κάνω τα γούστα μου,
δεν μπορώ να δεσμευτώ,
εδώ καλά καλά δεν μπορώ να ικανοποιήσω την γενετήσια ορμή μου.
Δεν γαμάω δηλαδή,
ούτε τον παίζω(πολύ),
δεν είναι όμως πως δεν θέλω,
πιστεύω πως αυτή η αποχή μου απο τις ηδονές 
και την χαρά της ζωής οφείλεται σε κάτι πολυ βαθύτερο,
τόσο βαθύ που μπορεί ακόμα να σχετίζεται και με την Τσέλσι.
Πάω σε ψυχιάτρους συχνά,
απο πολύ μικρός,
στην αρχή προσπαθούσα να βγάλω κάτι απ'αυτό,
προσπαθούσα να καταλάβω τι μου συμβαίνει και αν υπήρχε τρόπος να κάνω την ζωή μου κάπως καλύτερη,
την σκέψη μου λίγο πιο φυσιολογική,
μετά είπα: "σκατά στο κεφάλι μου" Και άρχισα να μιλάω διαφορετικά στους γιατρούς,άρχισα να τους λέω για την δύναμη του Κθούλου,για παρθένο αίμα και για το διπλό της Τσέλσι.
Δε πήγαινα ποτέ στον ίδιο ψυχίατρο πάνω απο πέντε φορές.
Οι περισσότεροι μου έδιναν αντικαταθλιπτικά άλλοι ηρεμιστηκά άλλοι ούτε που ήξερα τι μου έδιναν.
Εγώ φυσικά τα έπαιρνα όλα,έτσι για την φάση.
Μια φορά είχα καταπιεί κάτι ηρεμιστηκά,είχα καπνίσει ενα λιβάδι μπάφους και είχα πιεί μισό μπουκάλι βότκα.
Ήμουν λιωμένος στην καρέκλα και ξαφνικά με είδα να σηκώνομαι,να περπατώ προς την κουζίνα,να ανοίγω την βρύση και να πλένω τα πιάτα.Ήταν σαν σκηνή απο το Ντόνι Ντάρκο.
Αυτή είναι και η καλύτερη ανάμνηση που έχω γιατί κάτι συνέβει
εκείνη την στιγμή,αφου ξύπνησα το επόμενο πρωί και ενώ ο ύπνος με είχε πάρει στην καρέκλα,σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα και τα πιάτα ήταν όντως πλυμένα.
Ποιός τα έπλυνε;
Eγώ;
Εσείς;  

  

Tweet