Είδα ένα παράξενο όνειρο χτες το βράδυ. Ήταν λέει ο Σατανάς και ο πατέρας του ο Θεός. Είχαν πιάσει την κουβέντα.
«Η βαρεμάρα σου σε καταπίνει παιδί μου», λέει ο πατέρας του Σατανά στον Σατανά.
«Τι σε νοιάζει εσένα; Εσύ και η πολύτιμη ζωή σου είστε σαν τσιμπούρι στο λαιμό μου», απαντάει ο Σατανάς.
«Είσαι θυμωμένος και χαζός χωρίς λόγο».
«Ααα σε ευχαριστώ πολύ πατέρα για τα καλά σου λόγια, μακάρι να ήμουν ότι εσύ είχες ονειρευτεί για μένα, αλλά...».
«Μην ειρωνεύεσαι παιδί μου, κοίτα τον αδερφό σου τον Ιησού πόσο καλό παιδί είναι».
«Μπορώ να γίνω και κυνικός αν θέλεις πατερούλη».
«Να μη γίνεις».
«Μπορώ να γίνω τα πάντα ξέρεις».
«Το ξέρω».
«Κοίτα, μπορώ να βγάλω το μάτι μου και να μην πάθω τίποτα»
«Παίζεις με τα μυαλά των ανθρώπων παλιοσκατό».
«Μην νευριάζεις πατέρα, συγνώμη».
«Υποσχέσου μου πως δεν θα εμπλακείς στις ζωές τους».
«Το υπόσχομαι μπαμπά».
«Παλιοψεύτη του κερατά».
«Πω έλα ρε φίλε τώρα μη μου τα πρίζεις».
«Είμαι ο πατέρας σου, πως μου μιλάς έτσι;»
«Εντάξει, πες μου τι θέλεις να κάνω για να σε πείσω πως δεν είμαι πλέον κακό παιδί».
«Κόψε το ψωλιό σου».
«Άντε και γαμήσου μωρή γέρικη κουράδα».
«Σε εξορίζω από τον κήπο μου ρεμάλι, παλιοαλήτη, πουσταρά. Δεν είσαι πια γιος μου».
«Δεν δίνω μήτε κώλο νεκρού ποντικιού για το κηπουλάκι σου, χέστηκα για το κωλοπεριβόλι σου ρε».
«Υποσχέσου μου όμως πως θα έρχεσαι να με βλέπεις που και που ε;»
«Καλά θα έρχομαι».
«Σε αγαπάω γιε μου».
«Και γω σ’ αγαπάω μπαμπά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου