 |
| http://ramonmaiden.tumblr.com/ |
Όραση στο γρασίδι
Κυλιόταν στο γρασίδι και δίπλα
Υπήρχαν ξεραμένα σκατά.
Ο ήλιος έμπαινε μέσα από τα μαλλιά της
Και έσκαγε στο πρόσωπο μου.
Μία πύρινη όαση
Μας κάλυπτε.
Δεν ξέρω πως γινόταν αυτό, αλλά
Γινόταν.
Προσπαθούσα να κοιτάξω
Όσο πιο δυνατά μου επέτρεπε
Η ανθρώπινη όραση
Για να θυμάμαι τη στιγμή αυτή
Μέσα από χιλιάδες άλλες στιγμές.
Οι μυρωδιές ήταν πολλές
Το παραδέχομαι,
Αλλά η δική της ήταν η πιο δυνατή.
Δεν υπήρχε τίποτα το φτιαχτό στις στάσεις
Των σωμάτων μας
Και στις στάσεις των
Εγκεφάλων μας.
Αυτό έπρεπε να το καταγράψει η ιστορία.
Ξέχασα όμως για μία στιγμή πως εγώ
Σιχαίνομαι την ιστορία.
Δεν θέλω να διδαχθώ από την ιστορία.
Θέλω να δω μόνο
μέσα από εκείνη,
Ότι αυτή ξέρει
Να το ξέρω κι εγώ.
Κι ότι εγώ ξέρω..
Καταλαβαίνετε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου