Χαμός από το πρωί

Ξύπνησα το πρωί...

Μία πρόταση που έχω πει πολλές φορές

Και έχω σκεφτεί

Άλλες τόσες.

Έβαλα τα παπούτσια μου

Κοιτώντας το τίποτα με την τσίμπλα

Στο μάγουλο

Να κατηφορίζει.

Έξω ο κόσμος γυαλίζει

Σαν το διαμάντι

Που κάποιος πονηρός

Πρόκειται να κλέψει,

Φυσικά κανείς ποτέ δεν καταφέρνει

Να το κλέψει.

Ο καφές είναι πικρός,

Έτσι ακριβώς όπως πρέπει να είναι

Και το τσιγάρο καπνίζει

Πάνω στο τασάκι

Που είχα σουφρώσει από

Εκείνο το ξενοδοχείο

Πριν από

Ένα εξάμηνο.

Ένα ωραίο τασάκι.

Κάποιος φίλος μου λέει να πάω κάπου

Έχει απεργία και πορεία στο κέντρο.

Ίσως να φανώ πιο μετά, λέω.

Τώρα κάνω το πρωινό μου ζεν.

Γράφω ακόμα μία ιστορία

Και την προσθέτω μαζί με τις άλλες.

Άκομα μία ιστορία,

Μαζί με τις άλλες

Και τις άλλες που θα έρθουν.

Χαμός από το πρωί

Μέσα στο κρανίο αυτό.

Πόλεμος συνέχεια,

Όλη την ημέρα.

Όλη την νύχτα

Πόλεμος το μεσημέρι

Πόλεμος το απόγευμα.

Πόλεμος συνέχεια και πάντα και παντού.

Ειρήνη είναι μόνο

Ο θάνατος φίλοι μου.

μπλογκόνι

τουιτερόνι

Tweet