15.2.13


Τα πάντα έχουν νύχια και στόμα

Παρακολουθώ αυτό το γέρο
Τα μπλάβα του χείλη
Ποτισμένα με κρασί και καπνό.
Λέει πως τα πάντα καίγονται.
Καίγονται.
Μία τίγρης σκαρφαλώνει με τα νύχια της
Στην πλάτη μου.
Ξεσκίζει τις σάρκες μου
Και τρώει τον εγκέφαλο μου
Με αργές κινήσεις.
Έχει ανοίξει το κρανίο μου με τα μεγάλα της
Δόντια.
Η μουσούδα της είναι γεμάτη αίμα και τρίχες.
Κάθε συναναστροφή μου με τους ανθρώπους
Με αφήνει και λίγο πιο φτωχό
Στο πνεύμα.
Κάθε συναναστροφή μου
Με τους ανθρώπους είναι
Ένας αγώνας δρόμου,
Αγωνία, ιδρώτας και πόνος
Πόνος στους μυς του κορμιού
Πόνος στο μυαλό και στην καρδιά.
Αυτός που στέκει
Μπροστά από την πόρτα σου
Και περιμένει
Κάτι να έρθει.
Αυτός είμαι εγώ.
Αυτός είσαι εσύ.
Αυτός είμαστε όλοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου